Ο γενάρχης Μπέζας που η χρονολογία γέννησης του χάνεται γύρω στα 1800, ήταν γιος του Καραλή (ως επώνυμο υπάρχει ακόμη σε βλάχικες οικογένειες) για τον οποίο ο μύθος λέει ότι: Το 1780 ο Αλί πασάς πριν καταλάβει το πασαλίκι των Ιωαννίνων, κυνηγημένος από τους αντιπάλους του,κρύφτηκε στα κονάκια του στα Ζαγόρια. Αργότερα όταν έγινε πασάς, τον κάλεσε στα Γιάννενα και αφού τον ευχαρίστησε του είπε στα αρβανίτικα “Ου Αλί τι Καρα-Αλι” “Εγώ ο Αλί εσύ ο μαύρος Αλί”από την χαρακτηριστική μαύρη κάπα που φορούσε, ενώ βάφτισε τον μεγάλο του γιό Μπέσα που στα αρβανίτικα χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που έχει μπέσα-που κρατάει τον λόγο του, και στα βλάχικα εκφωνήθηκε Μπέζα, λόγω της ιδιομορφίας στην βλάχικη γλώσσα να να προφέρουν με Ζ το Σ, να βάζουν το Μ μπροστά από το Π ή το Γ μπροστά από το Κ κλπ. Ο γενάρχης Μπέζας λοιπόν είχε δυο αρσενικά παιδιά τον Πήλιο και τον Γιαννάκη και οκτώ αρσενικά εγγόνια (Τάκε,Γιαννάκη και Ηλία ) του Πήλιου και (Τόλη, Πηλιώκα, Ζήκα, Κουτέλη και Τούσια ) του Γιαννάκη. Το δικό μου κλαδί είναι ο Τάκε που ένα από τα τέσσερα αγόρια του(Τούσιας,Κώστας,Νικολάκης,Τσίλες) ο Κώστας ήταν ο παππούς μου.
Τον παππού μου Κώστα, που έζησε (1888-1958), την γιαγιά μου Ζωίτσα (1890 -1966)και τα επτά παιδιά τους, τον μπάρμπα-Νάκο (Γιάννη) (1910-1980), την τέτα -Πία (θεία Ολυμπία) (1912-1986), τον μπάρμπα-Πήλιο (Σπύρο) (1914-2005),τον πατέρα μου Γάκη(Γιώργο)(1917-2007), τον μπάρμπα- Ζήκο(Χρήστο) (1920-2010),την τέτα Μαρία (1922 -2017) και την τέτα Έπα (Δέσποινα) (1924-2014) , η τέτα Μαρία πέθανε τελευταία το 2017, σε ηλικία 95 χρονών.